Σε ποια ηλικία εμφανίζεται και πώς Αντιμετωπίζεται;
Η μυωπία είναι συχνή διαθλαστική ανωμαλία του ματιού, που οφείλεται σε ανατομική δυσαναλογία του. Εξ αιτίας αυτής οι ακτίνες του φωτός (το "είδωλο" που σχηματίζεται) δεν συγκεντρώνονται στον αμφιβληστροειδή, όπως είναι το φυσιολογικό, αλλά σε κάποιο σημείο μπροστά από αυτόν. Για αυτόν το λόγο ο μύωπας δεν μπορεί να δει καθαρά τα αντικείμενα που βρίσκονται μακριά, ενώ δεν έχει πρόβλημα στα αντικείμενα που βρίσκονται κοντά. Για το λόγο αυτό συχνά συγχέεται με την υπερμετρωπία.
Η μυωπία στις περισσότερες περιπτώσεις οφείλεται στο ότι ο βολβός του ματιού είναι πιο επιμηκυμένος, από το κανονικό σφαιροειδές σχήμα. Διακρίνεται σε απλή και παθολογική. Η απλή μυωπία εμφανίζεται από την παιδική ηλικία, ανάμεσα συνήθως στα 5 και 12 χρόνια και είναι είτε κληρονομική είτε οφείλεται σε εσφαλμένο τρόπο θέασης (ανάγνωση με κακό φωτισμό, από πολύ κοντά κτλ). Η παθολογική μυωπία εμφανίζεται στην εφηβεία και επιδεινώνεται αργότερα. Η μυωπία διορθώνεται με τη χρησιμοποίηση αποκλινόντων φακών (γυαλιά), φακών επαφής ή και εγχείρηση ακτίνων λέιζερ PRK για όσους έχουν ήπια ή μέτρια μυωπία και LASIK για όσους έχουν μεγάλη μυωπία.
Συνήθως η μυωπία μετριέται σε διοπτρίες και διακρίνεται:
στην ήπια μυωπία μέχρι τρεις διοπτρίες
στη μέτρια, από τρεις ως έξι διοπτρίες,
στη μεγάλη, από έξι διοπτρίες και πάνω. Όσοι έχουν μεγάλη μυωπία είναι περισσότερο πιθανό να υποστούν αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς ή να εμφανίσουν και άλλα συμπτώματα όπως φευγαλέες σκιές (σαν «μυγάκια»).
Η μυωπία μπορεί να εμφανιστεί από την παιδική ηλικία, συνήθως ανάμεσα στα 5 και 12 χρόνια.
Διορθώνεται με:
γυαλιά που έχουν αποκλινόντες φακούς,
φακούς επαφής, διαφόρων τύπων (σκληροί, μαλακοί, ημερήσιοι, μηνιαίοι, κλπ),
επέμβαση με χρήση Laser.
Η διάγνωση της μυωπίας συνήθως γίνεται μέσω μιας οφθαλμολογικής εξέτασης η οποία πραγματοποιείται από έναν οφθαλμίατρο. Συνήθως ένα διαθλασίμετρο ή ένα σκιοσκόπιο χρησιμοποιείται για να δώσει μια αρχική αντικειμενική εκτίμηση της διαθλαστικής κατάστασης κάθε ματιού, και στην συνέχεια χρησιμοποιείται ένα phoropter ώστε να καθορίσουμε τους βαθμούς της μυωπίας του κάθε ματιού.
Γιατί παθαίνουμε πρεσβυωπία και σε ποια ηλικία εμφανίζεται;
* Τα μάτια μας διαθέτουν την ικανότητα να εστιάζουν σε διαφορετικές αποστάσεις. Προκειμένου να εστιάσουμε κοντά, συσπάται ένας μυς (ακτινωτός μυς) και επιτυγχάνεται αύξηση της κυρτότητας του κρυσταλλοειδούς φακού του ματιού.
* Η πρεσβυωπία οφείλεται στην απώλεια της ελαστικότητας του κρυσταλλοειδούς φακού του ματιού, ο οποίος όταν λειτουργεί κανονικά μας επιτρέπει να εστιάζουμε σε όλες τις αποστάσεις, φαινόμενο το οποίο οι οφθαλμίατροι περιγράφουν ως «προσαρμογή».
* Αμεση συνέπεια της απώλειας της ελαστικότητας του κρυσταλλοειδούς φακού είναι η μείωση της ικανότητας προσαρμογής και η αδυναμία εστίασης σε κοντινές αποστάσεις.
* Η μείωση της ικανότητας προσαρμογής είναι μια βαθμιαία διαδικασία η οποία αρχίζει από την πρώτη δεκαετία της ζωής, αλλά τα συμπτώματά της εμφανίζονται μετά την ηλικία των 40 ετών.
* Σύμφωνα με πρόσφατους υπολογισμούς, ο αριθμός των ατόμων που πάσχουν από πρεσβυωπία σήμερα αγγίζει τα 1,2 δισεκατομμύρια, ενώ εκτιμάται ότι ο αριθμός αυτός θα προσεγγίσει τα 1,4 δισεκατομμύρια το 2020.
Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, 4,3 εκατομμύρια έλληνες ήταν ηλικίας άνω των 45 ετών και ως εκ τούτου καθ’ οδόν προς την απόκτηση πρεσβυωπίας.
Υπερμετρωπία λέγεται η διαθλαστική ανωμαλία του ματιού, κατά την οποία οι ακτίνες του φωτός δεν συγκεντρώνονται στον αμφιβληστροειδή, όπως είναι το φυσιολογικό, αλλά πίσω από αυτόν.
Η υπερμετρωπία μπορεί να οφείλεται σε μικρό προσθιοπίσθιο άξονα του ματιού ή σε μικρή διαθλαστική δύναμη του ματιού ή σε συνδυασμό και των δύο.
Στα πρώτα χρόνια της ζωής είναι φυσιολογικό να υπάρχει κάποιου βαθμού υπερμετρωπία, λόγω του μικρού μεγέθους του ματιού. Με τη πρόοδο όμως της ηλικίας και την ανάπτυξη του σώματος η υπερμετρωπία αυτή φυσιολογικά εξαλείφεται.
Τα συμπτώματα της υπερμετρωπίας διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία.
Στα παιδιά το εύρος προσαρμογής είναι μεγάλο και δεν παρατηρείται μείωση της όρασης, παρά μόνον όταν η υπερμετρωπία είναι πολύ υψηλή. Επειδή όμως υπάρχει άμεση σχέση προσαρμογής και σύγκλισης των ματιών (εγγύς αντανακλαστικό), η υπερμετρωπία είναι δυνατό να προδιαθέσει για συγκλίνοντα στραβισμό, καθιστώντας έτσι επιτακτική την ανάγκη για σχολαστική διερεύνηση κάθε διαθλαστικού προβλήματος από ειδικευμένο οφθαλμίατρο.
Στους νεαρούς ενήλικες η υπερμετρωπία εκδηλώνεται είτε με μείωση της κοντινής όρασης είτε με συμπτώματα κόπωσης μετά από παρατεταμένη οπτική εργασία.
Σε μεγαλύτερα άτομα η μείωση της κοντινής όρασης είναι το πρωτεύον σύμπτωμα και επεκτείνεται προοδευτικά και στη μακρινή όραση.
Η αντιμετώπιση της υπερμετρωπίας εξαρτάται από την ηλικία του ασθενούς και από την παρουσία και το είδος των συμπτωμάτων.
Στον αστιγματισμό η διαθλαστική δύναμη του ματιού δεν είναι η ίδια σε όλους τους άξονες, με αποτέλεσμα παραμόρφωση που επηρεάζει τόσο την κοντινή όσο και τη μακρινή όραση.
Συνήθως οφείλεται σε διαταραχές του σχήματος του κερατοειδούς και σπανιότερα του φακού.
Ο αστιγματισμός παραμένει γενικά σταθερός κατά τη διάρκεια τη ζωής. Οποιαδήποτε σημαντική μεταβολή στον τύπο ή τους βαθμούς μπορεί να υποκρύπτει κάποια άλλη σοβαρότερη νόσο και πρέπει να διερευνάται προσεκτικά.
Τα συμπτώματα του αστιγματισμού περιλαμβάνουν θόλωση της όρασης και γρήγορη κόπωση των ματιών σε εργασίες που απαιτούν συγκέντρωση, όπως ανάγνωση, οδήγηση, χρήση υπολογιστή κλπ.
Η αντιμετώπιση γίνεται με τη χρήση γυαλιών ή ειδικών φακών επαφής, ή με διαθλαστική επέμβαση.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, κατά τις οποίες οι βαθμοί του αστιγματισμού είναι υψηλοί, είναι δυνατόν ο οφθαλμίατρος να μη χορηγήσει την πλήρη διόρθωση του αστιγματισμού, ιδιαίτερα αν ο ασθενής δεν έχει ξαναχρησιμοποιήσει αστιγματικούς φακούς. Ο λόγος είναι ότι, παρόλο που με τη χορήγηση όλων των βαθμών για κάθε μάτι χωριστά επιτυγχάνεται η καλύτερη δυνατή οξύτητα, στην πράξη δημιουργείται ανισοεικονία, η οποία μπορεί να μην είναι ανεκτή από τον ασθενή.
Ο φακός επαφής (αναφερόμενος απλά και ως φακός) είναι ένα διορθωτικό, κοσμητικό ή και θεραπευτικό μέσο που χρησιμοποιείται από ανθρώπους με προβλήματα όρασης όπως μυωπία, αστιγματισμό, υπερμετρωπία και πρεσβυωπία. Είναι μια μικρή φακοειδής οφθαλμική πρόθεση, που τοποθετείται πάνω στον κερατοειδή χιτώνα του ματιού. Χρειάζεται το βλεφάρισμα του ματιού ώστε να παίρνει το δάκρυ για καθαρίζεται και να μη θολώνει αλλά και για να παραμένει στη θέση της.
Οι φακοί επαφής χρησιμοποιούνται συνήθως για την αποφυγή χρήσης γυαλιών. Οι άνθρωποι επιλέγουν να φορούν φακούς επαφής για πολλούς λόγους, συχνά λόγω της εμφάνισής τους και λόγους πρακτικότητας. Σε σύγκριση με τα γυαλιά, οι φακοί επαφής επηρεάζονται λιγότερο από τον υγρό καιρό, δεν δημιουργείται ποτέ ατμός επάνω τους, και παρέχουν ένα ευρύτερο οπτικό πεδίο. Είναι πιο κατάλληλο για τις αθλητικές δραστηριότητες. Επιπλέον, οφθαλμικές παθήσεις όπως ο κερατόκωνος δεν μπορούν να διορθωθούν με ακρίβεια με τα γυαλιά.
Έχει υπολογιστεί ότι 125 εκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούν φακούς επαφής σε όλο τον κόσμο (2%), συμπεριλαμβανομένων των 28 με 38 εκατομμυρίων στις Ηνωμένες Πολιτείες και 13 εκατομμύρια στην Ιαπωνία. Τα είδη των φακών που χρησιμοποιούνται προβλέπεται να διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των χωρών.
Υπάρχουν δύο τύποι φακών επαφής:
Οι μαλακοί φακοί επαφής
Οι μαλακοί φακοί επαφής είναι οι πιο συνηθισμένοι ως προς την χρήση τους. Είναι πολύ άνετοι, συνηθίζονται στο μάτι από την πρώτη κιόλας εφαρμογή και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αθλήματα χωρίς να υπάρχει ο φόβος που υπήρχε με τα γυαλιά. Μπορούν να συνδυαστούν με χρώμα. Οι μαλακοί όμως δεν μπορούν να συνδυαστούν σε κάποιες περιπτώσεις φαρμακευτικής αγωγής. Επίσης, απορροφούν νερό από το μάτι κι έτσι αν ο χρήστης πάσχει από ξηροφθαλμία έχει ενοχλήσεις.
Οι ημίσκληροι αεροδιαπερατοί φακοί επαφής
Οι ημίσκληροι φακοί επαφής δεν είναι και πολύ συνηθισμένοι, κυρίως λόγω του μεγάλου χρονικού διαστήματος που απαιτείται για την προσαρμογή τους. Διαρκούν όμως περισσότερο από τους μαλακούς, δεν απορροφούν νερό, επιτρέπουν περισσότερο οξυγόνο να περνά στο μάτι και ταυτόχρονα μπορούν να συνδυαστούν με σχεδόν οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή. Υπάρχει όμως συχνά κίνδυνος αποκόλλησης από το μάτι ή και μετακίνησης από το οπτικό πεδίο του ματιού.
Σε σχέση με τη διάρκειά τους, υπάρχουν 4 τύποι φακών επαφής:
Ημερήσιοι
Κάθε φακός χρησιμοποιείται για μία ημέρα και μετά πετιέται, χωρίς αποστείρωση. Ιδανικοί φακοί για τη θάλασσα και τα σπορ, καθώς και για χρήση μαζί με φαρμακευτική αγωγή (κολλύρια), σε περίπτωση που ακολουθείται κάποια αγωγή για τα μάτια αλλά υπάρχει ανάγκη να φορεθούν φακοί επαφής για τη σωστή δυνατότητα όρασης του χρήστη.
Δεκαπενθήμεροι
Φακοί που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για 15 ημέρες μετά την αποσφράγιση τους. Πρέπει να απολυμαίνονται κανονικά κάθε βράδυ με τη χρήση υγρών για μαλακούς φακούς επαφής.
Μηνιαίοι
Οι φακοί που ανοίγονται, μπορούν να χρησιμοποιηθούν από την ημέρα που ανοίγονται έως τις επόμενες τριάντα. Κάθε βράδυ χρειάζεται να αποστειρώνονται στην θήκη τους με ειδικό υγρό. Υπάρχουν παραλλαγές των μηνιαίων, όπως διμηναίοι και τριμηνιαίοι.
Δεκαπενθήμεροι ή Μηνιαίοι συνεχούς ή παρατεταμένης χρήσεως
Φακοί με μεγάλη αεροδιαπερατότητα σε οξυγόνο που επιτρέπουν στον χρήστη να κοιμάται και με αυτούς και να τους φοράει έως και 30 μέρες συνεχόμενα, σύμφωνα με την αδειοδότηση και έγκριση που έχουν λάβει οι κατασκευαστές τους από διάφορα υγειονομικά όργανα όπως το FDA. Τα τελευταία χρόνια, όμως, θεωρείται ασφαλέστερο να μην κοιμάται κανείς, τουλάχιστον πολλές ημέρες, ούτε και με αυτούς τους φακούς μια και έχει αποδειχθεί ότι και πάλι οι πιθανότητες σοβαρής μόλυνσης στον κερατοειδή παραμένουν αυξημένες.
Ετήσιοι
Φακοί επαφής παλαιότερης τεχνολογίας οι οποίοι μπορούν να αντικαθίστανται έως και κάθε 1 - 1,5 έτος, ανάλογα πάντα με τις ώρες χρήσεως, την ποιότητα δακρύων του χρήστη και τον τακτικό ή όχι καθαρισμό τους ο οποίος ιδανικά πρέπει να πλαισιώνεται - πέρα από το απολυμαντικό υγρό - και από ειδικές ταμπλέτες κατά του σχηματισμού πρωτεινικών ιζημάτων πάνω στος επιφάνειες του φακού.
Σε σχέση με τις ιδιότητες των φακών επαφής και τις παθήσεις που αντιμετωπίζουν, υπάρχουν μαλακοί και ημίσκληροι φακοί για μυωπία και υπερμετρωπία.
Ακόμη, υπάρχουν τορικοί για αστιγματισμό με ειδικό σχήμα για την καταπολέμηση της καμπυλότητας που παραμορφώνει την εικόνα (ανώμαλο αστιγματισμό), όπως επίσης και φακοί για κερατοκώνο που μπορεί να είναι ημίσκληροι (το πιο συνηθές) ή και μαλακοί-ημίσκληροι ταυτόχρονα (όταν είναι μαλακοί γύρω και σκληροί στη μέση βοηθόντας στην άνεση).
Επίσης οι μαλακοί, μπορεί να είναι:
Πολυεστιακοί, για πρεσβυωπία και μυωπία/υπερμετρωπία ταυτόχρονα.
Πρεσβυωπικοί, για πρεσβυωπία.
Αστιγματικοί, για αστιγματισμό
Έγχρωμοι, για αισθητικούς/κοσμητικούς λόγους δηλαδή αλλαγή του χρώματος των ματιών.
Ελαφρώς έγχρωμοι, που δεν αλλάζουν το χρώμα των ματιών, αλλά εντοπίζονται πιο εύκολα εάν πέσουν και χαθούν.
Ο καταρράκτης είναι μια «θολή» περιοχή στο φακό του ματιού. Οι φυσιολογικοί φακοί των ματιών είναι τελείως διαφανείς, επιτρέποντας στο φως να περάσει ελεύθερα στο πίσω μέρος του ματιού. Μόλις ο καταρράκτης αρχίζει να αναπτύσσεται, ο φακός του ματιού σταδιακά γίνεται πιο αδιαφανής και δεν επιτρέπει στο φως να φτάσει στον αμφιβληστροειδή, προκαλώντας έτσι απώλεια όρασης.
Ο καταρράκτης προσβάλλει κυρίως τους ηλικιωμένους. Περίπου το 50% των Ευρωπαίων μεταξύ 65-74 ετών έχουν καταρράκτη και το ποσοστό αυτό ανεβαίνει στο 70% περίπου για την ηλικία των 75.
Τα συνήθη συμπτώματα για όσους έχουν καταρράκτη είναι:
θολή και παραμορφωμένη όραση,
ευαισθησία στο φως,
διπλή όραση στο ένα μάτι,
κακή νυχτερινή όραση,
τα χρώματα φαίνονται λιγότερο ζωηρά,
θάμβωση και φωτοστέφανο γύρω από τα φώτα.
Αν ο καταρράκτης δεν αντιμετωπιστεί και αφεθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί τελικά να οδηγήσει σε τύφλωση. Ευτυχώς, υπάρχει μια ασφαλής και αποτελεσματική λύση: η χειρουργική επέμβαση.
Η χειρουργική επέμβαση για τον καταρράκτη έχει τελειοποιηθεί, σε σημείο που σήμερα πια να είναι από τις πιο ασφαλείς, πιο αποτελεσματικές και πιο επιτυχημένες χειρουργικές επεμβάσεις. Η βασική διαδικασία περιλαμβάνει την αφαίρεση του θολού φυσικού φακού του ματιού και την αντικατάστασή του από ένα νέο τεχνητό φακό. Ο καταρράκτης αφαιρείται με υπερήχους, μια διαδικασία γνωστή ως φακοθρυψία. Στην German Eye Clinic του Hygeia Hospital Tirana η επέμβαση για καταρράκτη μπορεί να ολοκληρωθεί σε μόλις 10 λεπτά. Χάρη στην καταπληκτική πρόοδο όσον αφορά στα είδη φακών διάθλασης, η εγχείρηση καταρράκτη είναι σε θέση όχι μόνον να αποκαταστήσει την όραση, αλλά ενδεχομένως και να την κάνει καλύτερη από πριν. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι τα αποτελέσματα είναι μόνιμα.Ο καταρράκτης δεν θα επιστρέψει ποτέ.
Η διαθλαστική ανταλλαγή φακών είναι μια διορθωτική διαδικασία χωρίς λέιζερ, κατά την οποία ο φυσικός φακός του ματιού απομακρύνεται και αντικαθίσταται από έναν τεχνητό φακό. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, εισάγεται ένα τεχνητό εμφύτευμα φακού στην κάψα του φυσικού φακού του ματιού, διορθώνοντας με επιτυχία τα διαθλαστικά σφάλματα, χωρίς προβλήματα όρασης. Μπορεί να γίνει πολυεστιακή αποκατάσταση ή μπορούν να εμφυτευθούν παραδοσιακοί φακοί.
Ο Restor είναι φακός με οπτικό σχεδιασμό περίθλασης και επανεστιάζει το φως πάνω στον αμφιβληστροειδή για τα είδωλα από διάφορες αποστάσεις. Το αποτέλεσμα είναι η μείωση της εξάρτησης από τα γυαλιά για κοντινή, ενδιάμεση και μακρινή όραση. Οι φακοί Restor είναι ιδανικοί για ασθενείς που δεν επιθυμούν να χρησιμοποιούν γυαλιά έπειτα από επέμβαση για καταρράκτη.
Η συγκεκριμένη επέμβαση θεωρείται σήμερα μία από τις πιο προβλέψιμες, αποτελεσματικές και ασφαλείς επεμβάσεις. Κάθε χρόνο, στην Ευρώπη γίνονται πάνω από 1 εκατ. χειρουργικές επεμβάσεις καταρράκτη, με ποσοστό επιτυχίας 98% και χωρίς καμία επιπλοκή. Ωστόσο, υπάρχει πιθανότητα να εμφανιστούν κάποιες επιπλοκές.
Οι πιθανές επιπλοκές έπειτα από επέμβαση καταρράκτη, καθώς και ο τρόπος αντιμετώπισής τους, είναι οι εξής:
Φλεγμονή: Υπάρχει περίπτωση να πρηστεί το μάτι, χωρίς να υπάρχει λοίμωξη. Αντιμετωπίζεται με αντιφλεγμονώδεις οφθαλμικές σταγόνες.
Δευτεροπαθής καταρράκτης: Τα κύτταρα μπορεί να πολλαπλασιαστούν κάτω από τον ενδοφθάλμιο φακό (IOL) σε περίπου 30% του συνόλου των εγχειρήσεων καταρράκτη, κάνοντας το οπίσθιο τοίχωμα της κάψας, που κρατάει τον νέο σας φακό στη θέση του, να γίνει θολό. Στην περίπτωση αυτή, χρησιμοποιείται ένα state-of-the-art laser για να δημιουργηθεί μια μικρή τρύπα στη μεμβράνη που επιτρέπει στο φως να περνά. Αυτή είναι μια ανώδυνη και γρήγορη επέμβαση.
Ρήξη της οπίσθιας κάψας: Η οπίσθια κάψα που κρατά το φακό είναι σε κίνδυνο ρήξης όταν ο φυσικός φακός αντικαθίσταται με ένα IOL. Αν συμβεί αυτό, διορθώνεται η ρήξη.
Ενδοφθάλμια λοίμωξη: Χορηγείται αντιβιοτικό κολλύριο πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την επέμβαση για να ελαχιστοποιήσει τις πιθανότητες μόλυνσης. Η λοίμωξη έπειτα από επέμβαση καταρράκτη είναι εξαιρετικά σπάνια. Ωστόσο, όσοι έχουν διαβήτη ή ανοσοκαταστολή μπορεί να είναι πιο ευάλωτοι στη μόλυνση.
Διαρροή τομής: Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να υπάρξει μικρή διαρροή στην τομή του κερατοειδούς. Αν συμβεί αυτό, τοποθετείται ένας ειδικός τύπος φακού επαφής ή ένας επίδεσμος πίεσης πάνω από το μάτι, για να μη μολυνθεί.
Αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς: Αν ο ασθενής έχει μεγάλη μυωπία, ο κίνδυνος της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς αυξάνεται κατά τη διάρκεια κάθε είδους χειρουργικής επέμβασης ματιών. Τα συμπτώματα της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς περιλαμβάνουν φωταψίες, θάμβος όρασης, θολή κεντρική όραση, εξιδρώματα. Εξετάζεται με κάθε λεπτομέρεια το επίπεδο κινδύνου και λαμβάνονται τα απαραίτητα μέτρα.
Κυστοειδές οίδημα της ωχράς κηλίδας: Μπορεί να εμφανιστεί πρήξιμο των ιστών της ωχράς κηλίδας των ματιών μέχρι και τρεις μήνες μετά την επέμβαση για καταρράκτη. Αν συμβεί αυτό, χορηγείται αντιφλεγμονώδες φάρμακο.
Ποια είναι η σωστή ηλικία για να φορέσουν τα παιδιά μας γυαλιά;
Η έκθεση στον ήλιο είναι αναγκαία και ωφέλιμη καθώς βοηθάει στην παραγωγή της βιταμίνης D. Όμως υπερβολική έκθεση, όπως συμβαίνει το καλοκαίρι, μπορεί να είναι βλαπτική για το δέρμα, τα μάτια και το ανοσοποιητικό σύστημα.
Η προστασία του δέρματος από την υπεριώδη ακτινοβολία (UV) του ηλίου, ιδίως το καλοκαίρι, έχει γίνει πια συνήθεια για τους γονείς και τα παιδιά με την εφαρμογή αντιηλιακών προϊόντων.
Τι συμβαίνει με τα μάτια μας & Γιατί τα παιδιά πρέπει να φοράνε γυαλιά ηλίου;
Τα μάτια μας κινδυνεύουν περισσότερο από το δέρμα μας κι αυτό δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει.
Επιπλέον τα παιδικά μάτια κινδυνεύουν περισσότερο από των ενηλίκων, διότι δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως ο μηχανισμός απορρόφησης της UV ακτινοβολίας. Επίσης λόγω δραστηριοτήτων, τα παιδιά περνούν πολύ περισσότερο χρόνο εκτεθειμένα στον ήλιο, ιδίως στις διακοπές του καλοκαιριού. Μέχρι την ηλικία των 18 ετών τα παιδικά μάτια έχουν εκτεθεί περίπου στο μισό του συνολικού ποσού της ακτινοβολίας που εκτίθεται ένας μέσος άνθρωπος σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Η βλάβη ξεκινά από νωρίς και είναι αθροιστική.
Συγκεκριμένα η UV ακτινοβολία καταστρέφει σταδιακά τον αμφιβληστροειδή και τον φακό του ματιού, οδηγώντας σε εκφύλιση της ωχράς κηλίδας (το κεντρικό σημείο του αμφιβληστροειδούς χιτώνα) και καταρράκτη (θόλωση του φακού του ματιού). Ακόμη υπάρχουν μελέτες που συνδέουν την έκθεση του παιδικού ματιού στον ήλιο με την αύξηση του οφθαλμικού βολβού. Όσο περισσότερο ηλιακό φώς διαπερνά την ίριδα, τόσο περισσότερο αυξάνει το βάθος του παιδικού οφθαλμικού βολβού και o κίνδυνος για εμφάνιση μυωπίας.
Επιπλέον μπορεί να εμφανιστούν ηπιότερες και παροδικές βλάβες όπως, φλεγμονές στον κερατοειδή χιτώνα του ματιού (κερατίτιδες), φλεγμονές στο εσωτερικό των βλεφάρων (επιπεφυκίτιδες), ερυθρίαση των ματιών, κ.α.
Η Αυστραλία υπήρξε πρωτοπόρος στην κατανόηση της σημασίας της προστασίας των παιδικών ματιών από τον ήλιο. Η τεκμηριωμένη σχετική έρευνα οδήγησε στην απόφαση να παρέχουν γυαλιά ηλίου στους μαθητές μαζί με την σχολική ποδιά!
Επιπλέον ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας σε συνεργασία με διεθνείς φορείς Περιβάλλοντος, Μετεωρολογίας, Έρευνας για τον Καρκίνο και Προστασίας από την μη-ιονίζουσα ακτινοβολία, έχει θέσει σε εφαρμογή ένα σχέδιο προστασίας από την ηλιακή ακτινοβολία: INTERSUN, the Global UV Project
Περισσότερες πληροφορίες: - Ultraviolet radiation and health
Είναι λοιπόν ζωτικής σημασίας η υιοθέτηση της συνήθειας εφαρμογής γυαλιών ηλίου, κυρίως από τα μικρά παιδιά και από τα άτομα με ανοιχτόχρωμα μάτια.
Διαλέγοντας γυαλιά ηλίου για τα παιδιά μας
Από τη βρεφική ηλικία μπορούν τα παιδιά να φορέσουν γυαλιά ηλίου και συγκεκριμένα από την ηλικία των 6 μηνών όπου μπορούν να εκτεθούν περισσότερο στον ήλιο. Το πρόβλημα με τα παιδιά είναι ότι δεν δέχονται εύκολα να φοράνε γυαλιά, ιδιαίτερα τα μεγαλύτερα του έτους. Ο καλύτερος τρόπος για να πεισθούν είναι να προσπαθήσουμε να μάς μιμηθούν.
Ιδέες που μπορεί να μας βοηθήσουν να τα πείσουμε:
• Επιλέξτε σκελετό που εφαρμόζει καλά στο προσωπάκι του βρέφους και του παιδιού, είναι άνετος, ελαφρύς, όχι πολύ σφιχτός / εφαρμοστός, στέκεται όσο το δυνατόν πιο άνετα και πιο ψηλά στη μύτη ή κοντά στα μάτια, χωρίς να αγγίζουν οι φακοί τις βλεφαρίδες.
• Επιλέξτε οργανικούς φακούς για την δραστήρια νηπιακή ηλικία γιατί έτσι δεν κινδυνεύουν να τραυματιστούν σε περίπτωση ατυχήματος, είναι ανθεκτικότεροι στις γρατσουνιές και ελαφρύτεροι σε σχέση με τους κρυστάλλινους.
• Για τα νήπια επιλέξτε χρωματιστούς, μοντέρνους σκελετούς που θα χαίρονται να τους φοράνε.
• Αφήστε το να επιλέξει εκείνο το σκελετό που του αρέσει.
• Γυαλιά ηλίου που πωλούνται ως παιχνίδια πρέπει να αποφεύγονται καθώς προκαλούν περισσότερη ζημιά στα μάτια απ΄οτι να μην φοράνε καθόλου. (Καθώς η ίριδα του ματιού ανοίγει περισσότερο βλέποντας μέσα από το σκούρο φακό, επιτρέπει μεγαλύτερο ποσό UV ακτινοβολίας να περάσει στο μάτι, εφόσον τα γυαλιά δεν έχουν προδιαγραφές απορροφητικότητας)
• Μην ξεχνάτε να φοράτε εσείς οι γονείς γυαλιά ηλίου διότι το πειστικότερο επιχείρημα για τα παιδιά είναι η μίμηση.
• Να θυμάστε ότι ένα ζευγάρι γυαλιών που εφαρμόζει καλά και έχει υψηλής ποιότητας φακούς, πάντα φοριέται πιο εύκολα.
Επιλέγοντας γυαλιά ηλίου με προδιαγραφές ασφαλείας
1. Αναζητούμε ετικέτες με τις σημάνσεις: : UV 400, CE, British Standard (BS EN 1836:1997 ή το πιο πρόσφατο BS EN1835:2005). Όλα αυτά σημαίνουν 99.9% - 100% απορρόφηση και προστασία από την UV ακτινοβολία. (Προσοχή: γυαλιά ηλίου από πλανώδιους πωλητές μπορεί να έχουν ψεύτικες αυτοκόλλητες ετικέτες!)
2. Φακοί οργανικοί, κατηγορίας [3] για τις συνθήκες ηλιοφάνειας της Ελλάδας ή [4] για μεγάλο υψόμετρο. Να καλύπτουν το φάσμα της μπλε ακτινοβολίας στην οποία οφείλονται οι βλάβες στον αμφιβληστροειδή, όπως είναι οι φακοί μελανίνης και οι blue-blockers. Να μην δημιουργούν παραμόρφωση σε αντικείμενα ή στα χρώματα καθώς τους μετακινούμε αριστερά – δεξιά.
3. Σκελετοί ελαφριοί, άθραυστοι, υψηλής αντοχής, από υλικά μη-τοξικά, μη-αλλεργιογόνα. (π.χ. αποφυγή νικελίου)
4. Να εφαρμόζουν άνετα στη μύτη και πίσω από τα αυτιά
5. Προσέχουμε να υπάρχει καλή κάλυψη της περιοφθαλμικής περιοχής (γύρω από το μάτι)
6. Άτομα με μυωπία αισθάνονται καλύτερα με καφέ φακούς, άτομα με υπερμετρωπία αισθάνονται καλύτερα με πράσινους ή πρασινο-γκρί φακούς
Η πιο κοινή αιτία μειωμένης όρασης στα παιδιά είναι η αμβλυωπία ή το «τεμπέλικο μάτι». Η αμβλυωπία μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και όταν δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στη δομή του ματιού. Η μείωση της όρασης συμβαίνει επειδή η εικόνα που μεταφέρεται από το ένα ή και τα δύο μάτια στον εγκέφαλο είναι θολή. Εάν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί, ο εγκέφαλος δεν μαθαίνει να βλέπει καθαρά με αυτό το μάτι, ακόμη και όταν χρησιμοποιηθούν γυαλιά. Η αμβλυωπία εμφανίζεται μόνο στα παιδιά. Εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, μπορεί να προκαλέσει μόνιμη απώλεια της όρασης.
Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη και αιτίες αμβλυωπίας: λόγω στραβισμού, εξ ανοψίας και διαθλαστική αμβλυωπία. Το τελικό αποτέλεσμα όλων των μορφών της αμβλυωπίας είναι η μειωμένη όραση στον πάσχοντα οφθαλμό.
Αμβλυωπία λόγω στραβισμού αναπτύσσεται όταν τα μάτια δεν ορθοφορούν, δηλαδή δεν είναι παράλληλα ή αλλιώς ευθεία. Το ένα μάτι μπορεί να παρεκκλίνει («φεύγει») μέσα, έξω, πάνω ή κάτω. Όταν συμβαίνει αυτό, ο εγκέφαλος «αγνοεί» το μάτι που στραβίζει και στη συνέχεια η όραση σε αυτό το μάτι μειώνεται.
Η αμβλυωπία εξ ανοψίας αναπτύσσεται όταν ένας συγγενής καταρράκτης ή παρόμοια προβλήματα δεν επιτρέπουν την είσοδο των οπτικών ερεθισμάτων στον οφθαλμό / στο οπτικό σύστημα. Αν δεν αντιμετωπιστεί πολύ νωρίς, η όραση στα παιδιά μπορεί να είναι εξαιρετικά χαμηλή. Μερικές φορές αυτό το είδος της αμβλυωπίας μπορεί να επηρεάσει και τα δύο μάτια.
Διαθλαστική αμβλυωπία συμβαίνει όταν υπάρχει ένα μεγάλο ή άνισο ποσό διαθλαστικού σφάλματος (δύναμη γυαλιών) στα μάτια ενός παιδιού. Συνήθως ο εγκέφαλος θα «αγνοήσει» το μάτι που έχει υψηλότερη υπερμετρωπία ή αστιγματισμό. Οι γονείς και οι παιδίατροι μπορεί να μην καταλάβουν ότι υπάρχει πρόβλημα, διότι τα μάτια του παιδιού μπορεί να παραμένουν ευθεία και να μην στραβίζουν. Επίσης, το «καλό» μάτι έχει φυσιολογική όραση. Για τους λόγους αυτούς, αυτό το είδος της αμβλυωπίας μπορεί να παραμένει αδιάγνωστο μέχρι τα παιδιά να κάνουν μια οφθαλμολογική εξέταση. Αυτό το είδος της αμβλυωπίας μπορεί να επηρεάσει και τα δύο μάτια και βελτιώνεται αν βρεθεί νωρίς.
Ναι μπορεί, αλλά πιθανόν να μην μπορούν να βελτιώσουν την οπτική οξύτητα μέχρι 10/10. Λόγω της αμβλυωπίας, ο εγκέφαλος έχει μάθει να βλέπει μια θολή εικόνα με το αδύναμο μάτι και δεν μπορεί να ερμηνεύσει την καθαρή εικόνα που δημιουργούν τα γυαλιά. Με τον καιρό όμως, ο εγκέφαλος μπορεί να «ξαναμάθει» πώς να βλέπει και η όραση μπορεί να αυξηθεί. Θυμηθείτε όμως ότι μόνο τα γυαλιά δεν αυξάνουν την όραση ως 10/10, καθώς ο εγκέφαλος είναι συνηθισμένος να βλέπει θολά με αυτό το μάτι. Για το λόγο αυτό, στο καλό μάτι εφαρμόζεται θεραπεία κάλυψης (patching) ή με κολλύρια, ώστε το αμβλυωπικό (αδύναμο) μάτι να γίνει ισχυρότερο.
Η αμφοτερόπλευρη αμβλυωπία αντιμετωπίζεται συνήθως πρώιμα με γυαλιά ή και φακούς επαφής και με παρακολούθηση επί μακρό χρονικό διάστημα. Εάν υπάρχει ασύμμετρη αμβλυωπία (ένα μάτι καλύτερο από το άλλο), τότε εφαρμόζεται κάλυψη ή μπορούν να προστεθούν σταγόνες ατροπίνης στο καλύτερο μάτι.
Η έγκαιρη θεραπεία είναι πάντοτε καλύτερη. Εάν είναι απαραίτητο, τα παιδιά με διαθλαστικές ανωμαλίες (μυωπία, υπερμετρωπία ή αστιγματισμό) μπορεί να αρχίσουν να φορούν γυαλιά ή φακούς επαφής, ακόμη και λίγο μετά τη γέννησή τους. Τα παιδιά με καταρράκτη ή άλλες καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσουν αμβλυωπία, πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η ανάπτυξη της αμβλυωπίας.
Μια πρόσφατη μελέτη του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας (NIH) στις ΗΠΑ επιβεβαίωσε ότι βελτίωση στην όραση μπορεί να επιτευχθεί ακόμη και σε εφήβους (μέχρι την ηλικία των 14 ετών). Ωστόσο, όσο νωρίτερα αρχίσει η θεραπεία κατά της αμβλυωπίας, τόσο το καλύτερο. Θεωρειται ότι μετά την ηλικία των 8-9 ετών είναι αρκετά δύσκολο να θεραπευτεί η αμβλυωπία.
Ορισμένες μορφές αμβλυωπίας, όπως αυτή που σχετίζεται με μεγάλο στραβισμό, μπορούν εύκολα να ανιχνευθούν από τους γονείς. Σε άλλους τύπους αμβλυωπίας (από υψηλό διαθλαστικό σφάλμα) τα παιδιά πλησιάζουν πολύ κοντά σε αντικείμενα ή επίσης στραβίζουν. Ωστόσο, άλλες μορφές αμβλυωπίας δεν είναι εμφανείς στους γονείς και, ως εκ τούτου, τα παιδιά πρέπει να εξετάζονται από ειδικό Παιδοφθαλμίατρο.
Μία από τις πιο σημαντικές θεραπείες της αμβλυωπίας είναι η συνεπής χρήση των γυαλιών και / ή φακών επαφής. Άλλες θεραπείες της αμβλυωπίας στοχεύουν στο να προσφέρουν στον εγκέφαλο μια όσο το δυνατό καθαρότερη εικόνα (για παράδειγμα, με την αφαίρεση του καταρράκτη), και να αναγκάσουν το παιδί να χρησιμοποιήσει το αδύναμο μάτι (μέσω κάλυψης ή σταγόνων που θολώνουν το καλύτερο μάτι).
Η κάλυψη θα πρέπει να γίνεται μόνο αν το προτείνει ο οφθαλμίατρος. Επίσης θα πρέπει θα γίνεται τακτικός έλεγχος της όρασης και των δύο ματιών σε όλη τη διάρκεια της θεραπείας κάλυψης. Αν και μπορεί να είναι δύσκολο να το κάνετε, η κάλυψη συνήθως έχει πολύ καλά αποτελέσματα, αν ξεκινήσει αρκετά νωρίς και αν οι γονείς και το παιδί, ακολουθούν προσεκτικά τις οδηγίες. Είναι σημαντικό να καλύπτεται το καλό μάτι, ώστε το αδύναμο μάτι να γίνει ισχυρότερο.
Το κλασσικό κάλυπτρο είναι ένα αυτοκόλλητο, το οποίο εφαρμόζεται απευθείας στο δέρμα γύρω από το μάτι και διατίθεται σε διάφορα μεγέθη. Είναι μιας χρήσεως και κάθε μέρα εφαρμόζεται ένα καινούριο. Τα προμηθεύεστε από το φαρμακείο, ενώ κάποια δείγματα μπορεί να σας δώσει και ο παιδοφθαλμίατρος σας. Κάποια κάλυπτρα τύπου «Πειρατή» με λάστιχο είναι ιδιαίτερα επιρρεπή στο να «κρυφοκοιτάζουν» τα παιδιά και ως εκ τούτου, όχι ιδιαίτερα κατάλληλα.
Ναι, αν θολώσουμε την όραση στο καλό μάτι με σταγόνες ατροπίνης, το παιδί θα αναγκαστεί να χρησιμοποιήσει το πιο αδύναμο μάτι.Οι οφθαλμίατροι χρησιμοποιούν αυτή τη θεραπεία αντί της κάλυψης, όταν η αμβλυωπία δεν είναι πολύ σοβαρή ή όταν ένα παιδί δεν είναι σε θέση να φορέσει το κάλυπτρο, όπως συνιστάται.Για ήπια έως μέτρια αμβλυωπία, μελέτες έχουν δείξει ότι η κάλυψη και οι σταγόνες είναι εξίσου αποτελεσματικές. Ο παιδοφθαλμίατρός σας θα σας βοηθήσει να επιλέξετε ποια θεραπεία είναι η καλύτερη για το παιδί σας.
Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις αμβλυωπίας κατάλληλες για θεραπεία με σταγόνες ατροπίνης. Για παράδειγμα, οι σταγόνες ατροπίνης δεν έχουν τόσο καλό αποτέλεσμα όταν το ισχυρότερο μάτι έχει μυωπία.
Η βάση της θεραπείας της αμβλυωπίας είναι η κάλυψη του κυρίαρχου (καλού) ματιού, για όλες ή μερικές από τις ώρες εγρήγορσης.Αν και υπάρχει η άποψη ότι όσο περισσότερες ώρες κάλυψης κάνουμε, τόσο καλύτερα είναι τα αποτελέσματα, πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι ακόμη και λιγότερες ώρες κάλυψης μπορούν να επιτύχουν παρόμοια αποτελέσματα, ειδικά σε ασθενείς με μέτρια αμβλυωπία.
Παρά το γεγονός ότι η βελτίωση της όρασης εμφανίζεται συχνά μέσα σε λίγες εβδομάδες μετά την έναρξη της θεραπείας κάλυψης, τα βέλτιστα αποτελέσματα συχνά παρουσιάζονται μετά από πολλούς μήνες.Μόλις η όραση βελτιωθεί, πιθανόν να χρειαστεί κάλυψη για λίγες ώρες (θεραπεία συντήρησης) ή περιοδική χρήση των σταγόνων ατροπίνης, ώστε να διατηρηθεί σταθερή η όραση.Αυτή η θεραπεία συντήρησης μπορεί να γίνεται για αρκετούς μήνες.
Το είδος των δραστηριοτήτων που θα κάνει το παιδί δεν είναι τόσο σημαντικό, σε σχέση με την ανάγκη να φοράει το κάλυπτρο τις προβλεπόμενες ώρες. Όσο το παιδί έχει τα μάτια του ανοιχτά, τα οπτικά ερεθίσματα θα υποβληθούν σε επεξεργασία από το αμβλυωπικό μάτι.Από την άλλη, το παιδί πιθανόν είναι πιο συνεργάσιμο αν η κάλυψη εκτελείται κατά τη διάρκεια ορισμένων αγαπημένων δραστηριοτήτων (όπως τηλεόραση ή χρήση Η/Υ ή tablet).Μερικοί επιστήμονες πιστεύουν ότι η κάλυψη έχει καλύτερα αποτελέσματα κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων όπως η ανάγνωση, η ζωγραφική, τα παιχνίδια στον υπολογιστή, επειδή ίσως διεγείρουν περισσότερο τον εγκέφαλο και οδηγούν σε καλύτερη ή ταχύτερη ανάκτηση της όρασης.
Σε πολλές περιπτώσεις, το σχολείο είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για κάλυψη, καθώς εκμεταλλευόμαστε την πειθαρχία που προσφέρει. Η κάλυψη κατά τη διάρκεια των σχολικών ωρών διδάσκει στους μαθητές την αποδοχή της διαφορετικότητας μεταξύ των παιδιών. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν χρειάζεται να γίνουν κάποιες αλλαγές στο πρόγραμμα των παιδιών που κάνουν κάλυψη. Κάποιες φορές μπορεί να χρειαστεί να κάτσουν στην πρώτη σειρά κοντά στον πίνακα.Εάν το παιδί, ο δάσκαλος και οι συμμαθητές εκπαιδεύονται κατάλληλα, η κάλυψη στο σχολείο δεν είναι δύσκολη.Από την άλλη πλευρά, συχνά οι γονείς είναι πιο προσεκτικοί στην παρακολούθηση της κάλυψης από ό, τι είναι δυνατό στο σχολικό περιβάλλον. Γι’αυτό οι γονείς θα πρέπει να είναι ευέλικτοι στον προγραμματισμό της κάλυψης.
Πολλά παιδιά αρνούνται να φορέσουν το κάλυπτρο. Η επιτυχημένη κάλυψη μπορεί να απαιτήσει επιμονή και ενθάρρυνση από τα μέλη της οικογένειας, τους δασκάλους, κλπ. Τα παιδιά συχνά αντιδρούν πολύ έντονα, αλλά τις περισσότερες φορές συνηθίζουν και τελικά σταματούν να βγάζουν το κάλυπτρο. Μια άλλη τακτική είναι να ανταμείβουμε το παιδί όταν καταφέρνει να φοράει το κάλυπτρο τον προβλεπόμενο χρόνο.
Η χειρουργική επέμβαση στους μυς των ματιών είναι μια θεραπεία για το στραβισμό, και μπορεί να διορθώσει την απόκλιση.Από μόνη της, ωστόσο, η χειρουργική επέμβαση δεν μπορεί να βοηθήσει την αμβλυωπία.Η χειρουργική επέμβαση για να ευθυγραμμιστούν τα μάτια μπορεί να βοηθήσει μόνο όταν τα μάτια εργάζονται μαζί σαν ομάδα.Τα παιδιά με αμβλυωπία που στραβίζουν εξακολουθούν να χρειάζονται στενή παρακολούθηση και θεραπεία για την αμβλυωπία, και αυτή η θεραπεία για την αμβλυωπία γίνεται συνήθως πριν από την χειρουργική επέμβαση του στραβισμού.
Εξαίρεση αποτελούν τα παιδιά που έχουν γεννηθεί με καταρράκτη και χρειάζονται πρώιμα χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του καταρράκτη.Μετά την επέμβαση, το παιδί χρειάζεται συνήθως διόρθωση της όρασης με γυαλιά ή φακούς επαφής και κάλυψη.
Σε όλες τις περιπτώσεις, ο στόχος είναι η καλύτερη δυνατή όραση σε κάθε μάτι.Αν και δεν είναι δυνατό όλα τα παιδιά να αποκτήσουν 10/10 όραση, τα περισσότερα μπορούν να επιτύχουν μια ουσιαστική βελτίωση στην όραση.Αν και υπάρχουν εξαιρέσεις, η κάλυψη συνήθως δεν έχει τόσο καλά αποτελέσματα στα παιδιά που είναι ηλικίας άνω των 9 ετών.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η θεραπεία της αμβλυωπίας δεν μπορεί να επιτύχει ουσιαστική βελτίωση της όρασης.Είναι δύσκολο να παρθεί η απόφαση για διακοπή της θεραπείας, αλλά μερικές φορές είναι καλύτερο για το παιδί και την οικογένεια.Τα παιδιά που έχουν αμβλυωπία στο ένα μάτι και καλή όραση μόνο στο άλλο μάτι, συνιστάται να φορούν προστατευτικά γυαλιά και αθλητικά γυαλιά για να προστατεύουν το φυσιολογικό μάτι από πιθανό τραυματισμό.Εφ ‘όσον το καλό μάτι παραμένει υγιές, αυτά τα παιδιά δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα στις περισσότερες συνηθισμένες δραστηριότητες.
Η διαθλαστική χειρουργική περιλαμβάνει όλες εκείνες τις επεμβάσεις που διορθώνουν τις διαθλαστικές ανωμαλίες, δηλ. μυωπία, υπερμετρωπία, αστιγματισμό και πρεσβυωπία. Η laser διόρθωση των διαθλαστικών ανωμαλιών είναι η πιο δημοφιλής παγκοσμίως. Τα laser κατέχουν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της οφθαλμολογίας και της διαθλαστικής χειρουργικής. Η εμπειρία δεν είναι καινούρια στην οφθαλμολογία. Έχουμε πια μια πείρα πάνω από 20 χρόνια ενώ η εξέλιξη της τεχνολογίας των laser μας επιτρέπει τώρα πια να έχουμε πολύ καλύτερα, λειτουργικά και προβλέψιμα αποτελέσματα.
Αν σκεφτήκατε την ζωή σας χωρίς γυαλιά ή φακούς επαφής, η laser διόρθωση στο Athens Eye Hospital είναι η κατάλληλη επίλογη. Η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας σε έναν υπερσύγχρονο και άνετο χώρο είναι διαθέσιμες για να απεξαρτηθείτε από γυαλιά και φακούς επαφής γρήγορα και ανώδυνα.
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΒΛΗΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ
Θεωρητικά το κάθε άτομο που έχει μια διαθλαστική ανωμαλία μπορεί να υποβληθεί σε επέμβαση διόρθωσης εφόσον συμβουλευθεί τον οφθαλμίατρο και υπάρχουν οι ενδείξεις. Το κάθε άτομο αποφασίζει να κάνει την διόρθωση για διάφορους προσωπικούς λόγους. Η επέμβαση είναι επιλεκτική. Αν και δεν υπόσχεται τέλεια όραση, κρατά την υπόσχεση για απεξάρτηση από γυαλιά και φακούς επαφής, πράγμα που επιτρέπει σε πολλούς ανθρώπους να εξασκήσουν το χόμπι τους, τα σπορ ή να ακολουθήσουν επιλογές για την καριέρα τους.
Απαραίτητη προυπόθεση να έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας και η διάθλασή τους παραμένει σταθερή τον τελευταίο χρόνο.
Ατομα με μυωπία μέχρι 10 βαθμούς, υπερμετρωπία και αστιγματισμό μέχρι 6 βαθμούς.
Όσοι για οποιοδήποτε λόγο δεν θέλουν να φορούν γυαλιά ή έχουν προβλήματα με τους φακούς επαφής τους (δυσανεξία)
Οσοι για λόγους καριέρας δεν μπορούν να φορούν γυαλιά (αεροπόροι, στρατιωτικοί, πυροσβέστες, αστυνομικοί κ.τ.λ.)
Αθλητές ή άτομα που ασχολούνται έντονα με τα σπορ
Νέες μητέρες που ανησυχούν μήπως χάσουν τα γυαλιά τους ή αδυνατούν να παρακολουθήσουν τα παιδιά τους ενώ κάνουν άλλες δραστηριότητες
Ατομα που ταξιδεύουν συχνά ή που περνούν πολλές ώρες στον δρόμο έχουν πλεονεκτήματα όπως λιγότερη εξάρτηση από γυαλιά και φακούς, μεγαλύτερη ασφάλεια, μεγαλύτερη άνεση.
Γενικά όσοι ενδιαφέρονται για την εμφάνισή τους
Εγκυμοσύνη. Επειδή οι ορμόνες μπορεί να επηρεάσουν τη σταθερότητα της θεραπείας, οι εγκυμονούσες και οι γυναίκες που θηλάζουν δεν θεωρούνται κατάλληλες για τη διόρθωση με λέιζερ.
Οφθαλμολογικά νοσήματα όπως κερατόκωνος, γλαύκωμα, καταρράκτης και συγκεκριμένες παθήσεις του αμφιβληστροειδούς και του οπτικού νεύρου.
Σοβαρή ξηροφθαλμία
Πολύ λεπτός κερατοειδής
Ιογενείς λοιμώξεις του κερατοειδή που περιλαμβάνουν τον ιό του απλού έρπητα και του έρπητα ζωστήρος.
Ανεξέλεγκτος διαβήτης, αυτοάνοσα νοσήματα ή παθήσεις του κολλαγόνου και να μην χορηγούνται ανοσοκατασταλτικά φάρμακα. Ολα αυτά εμποδίζουν την επούλωση του κερατοειδή.
ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ
Την ημέρα της επεμβάσης θα πρέπει να είστε όσο το δυνατόν ξεκούραστοι και χαλαρωμένοι και θα πρέπει να υπολογίζετε περίπου 2-3 ώρες για όλη τη διαδικασία. Πολλές φορές ο προεγχειρητικός έλεγχος ή πρόσθετες εξετάσεις γίνονται την ίδια ημέρα της επέμβασης πριν από το laser.
Να είστε ντυμένοι άνετα, και να έχετε γευματίσει ελαφρά πρωτύτερα. Μην χρησιμοποιείτε αρώματα ή μακιγιάζ. Πριν το laser δίνεται ένα ηρεμιστικό χάπι για μεγαλύτερη χαλάρωση. Η υπεύθυνη του χειρουργείου σας ετοιμάζει δίνοντάς σας μια ρόμπα χειρουργική, καλύμματα στα παπούτσια, χειρουργικό καπέλο και μάσκα. Στα μάτια μπαίνουν κολλύρια αναισθητικά και αντιβιοτικά.
Στην συνέχεια περνάτε στο χειρουργείο όπου ξαπλώνετε στο ειδικό κρεβάτι κάτω από το laser όπου εκεί θα σας ζητηθεί να εστιάσετε σε ειδικά φωτάκια. Είναι απαραίτητη η συνεργασία σας και ειδικά να μην κουνάτε το κεφάλι ή τα μάτια σας.
Ένας βλεφαροδιαστολέας κρατά τα βλέφαρα ανοικτά. Πόνος δεν υπάρχει καθόλου και ίσως μόνο μια αίσθηση πίεσης μπορεί να αισθανθείτε. Το laser διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα. Υπάρχει πάντα επικοινωνία με τον χειρουργό.
Αμέσως μετά την επέμβαση θα βλέπετε λίγο θολά, σαν να έχουν πιάσει ατμό τα γυαλιά σας. Θα έχετε αίσθηση ξένου σώματος. Θα σας δοθούν οδηγίες, προστατευτικά καλλύματα και κολλύρια για την θεραπεία σας και μετά είστε ελεύθεροι να φύγετε. Τα γυαλιά ηλίου είναι πάντα πολύ χρήσιμα μετά την επέμβαση.
Ο στόχος της διόρθωσης με laser είναι να επιτευχθούν τα καλύτερα αποτελέσματα στην όραση με τον ασφαλέστερο δυνατό τρόπο. Τα αποτελέσματα είναι πολύ εντυπωσιακά και ο σκοπός είναι πάντα η απεξάρτηση από γυαλιά και φακούς επαφής και η βελτίωση της ποιότητας ζωής. Επιτυχία θεωρείται η επίτευξη του συν/πλην 0,50 βαθμού μετά την επέμβαση και αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε σε ένα ποσοστό σχεδόν 99%. Η τεχνολογία έχει κάνει τόσο σημαντικά άλματα ώστε να θεωρούμε σήμερα την επέμβαση αυτή απόλυτα επιτυχή, αξιόπιστη και πολύ ασφαλή. Παρά το γεγονός ότι κανείς δεν μπορεί να υποσχεθεί στους ασθενείς την 'τέλεια' ή 10/10 όραση, οι περισσότεροι ασθενείς δεν χρειάζονται πια γυαλιά ή φακούς επαφής για τις δραστηριότητες τους. Γυαλιά κατά την οδήγηση το βράδυ και κατά την ανάγνωση μπορεί πάντοτε να χρειάζονται, ακόμα και όταν έχει επιτευχθεί ένα άριστο αποτέλεσμα στην όραση.
Πολλοί μύωπες μετά την ηλικία των 45 ετών χρειάζονται να φορούν γυαλιά για κοντά λόγω πρεσβυωπίας και αυτό είναι κάτι που πρέπει να συζητηθεί από το θεράποντα ιατρό. Η επίλογή της 'μονόρασης' (monovision) μπορεί να είναι μια λύση στο πρόβλημα αυτό. Στην τεχνική αυτή ο μη-επικρατής οφθαλμός διορθώνεται σε μικρότερο βαθμό έτσι ώστε η υπολειπόμενη μυωπία να βοηθά στην κοντική όραση. Λιγότερο δημοφιλείς τεχνικές είναι το multifocal lasik και η presbylasik που ο χρόνος θα αποδείξει την αποτελεσματικότητά τους.
Υπάρχει πολύ μικρή πιθανότητα πάντοτε να χρεαστεί μια συμπληρωματική επέμβαση για να διορθωθεί πλήρως η αμετρωπία. Οι επαναδιορθώσεις είναι πιο πιθανές όταν ο ασθενής έχει πολύ μεγάλου βαθμού διαθλαστικό πρόβλημα. Συμπληρωματικές επεμβάσεις θα πρέπει να γίνονται μόνο όταν έχει επιτευχθεί επαρκής επούλωση και σταθερότητα του κερατοειδούς.